Is jouw puber nog ‘bestuurbaar’?
Een puber wil vaak maar één ding: met rust gelaten worden. Ze zitten niet meer te wachten op jouw adviezen en vragen want in deze levensfase is de mening van hun vrienden belangrijker dan die van jou. Maar in jouw ogen is je puber ook nog echt een kind dat sturing nodig heeft. Hoe bewandel je als ouder die dunne lijn tussen leiden en loslaten?
Zo’n puber in huis is niet altijd makkelijk en helemaal niet als je er als ouder nog geen ervaring mee hebt. Voor je ogen verandert je zoon of dochter van een schattig klein mensje naar een lange en vaak niet zo gezellige half-volwassene. De overgang naar die nieuwe levensfase is best wennen voor je kind, maar zeker ook wennen voor jou. Pubers zijn kinderen op weg naar volwassenheid. En die zin maakt duidelijk wat er als ouder van je verwacht wordt: een stapje opzij, ruimte maken en op stand-by staan wanneer het nodig is.
In de eerste tien jaar hebben jullie als ouders eigenlijk de basis al grotendeels vastgelegd. Je hebt je kind geleerd hoe het voor zichzelf moet zorgen, hoe het risico’s moet herkennen en hoe het zich hoort te gedragen in verschillende situaties. Als het goed is heb je je kind daarnaast complimenten gegeven, af en toe straf of een preek gegeven en bovenal heb je je kind laten weten dat hij geliefd is.
Met al die kennis is je kind nu klaar om beetje bij beetje los te komen van jou en zelfstandig keuzes te gaan maken. Loslaten is voor bijna alle ouders een moeizaam en pijnlijk proces. We twijfelen of onze kinderen er écht wel klaar voor zijn en voelen ons soms gekwetst wanneer ze ons, na al onze goede zorgen, steeds vaker wegduwen. Toch hoort dit erbij en is het een gezonde ontwikkeling.
Voor je puber zijn vrienden nu belangrijker en hun mening telt zwaarder dan die van jou. Dat wil alleen niet zeggen dat ze je helemaal niet meer nodig hebben. Wat ze vooral willen is jouw acceptatie. Dat betekent niet, dat je alles maar goed hoeft te vinden maar dat je je kind accepteert zoals hij is. En dat je af en toe interesse toont voor hún belevingswereld.
Pas op! Dat wil niet zeggen dat je ze het hemd van het lijf vraagt, maar wel dat je luistert wanneer ze iets vertellen. In de omgang met pubers zijn luisteren, accepteren en loslaten de belangrijkste ingrediënten. Het is de basis van een goede verstandhouding met je kind.
Niet oordelen, geen mening geven, actief luisteren en alleen advies geven wanneer je kind daarom vraagt. Het lijkt makkelijk maar het vergt een hoop oefening en zelfbeheersing. Toch is dit de enige manier om in contact te blijven en het maakt het makkelijker om zonder ruzie en strijd afspraken te maken over allerlei zaken zoals huishoudelijke taken en hoe laat je puber ‘s avonds thuis moet zijn.
Natuurlijk is het belangrijk dat jouw mening en jouw grenzen daarbij niet volledig vergeten worden. Als jij rekening houdt met je puber, mag je verwachten dat hij dat ook met jou doet. En pubers willen best naar je luisteren, zolang je éérst naar hen luistert. Probeer het eens!